Godziny pracy

• Wyprofilowana biżuteria, dopasowana do kształtu anatomicznego zęba
• Duży wybór wzorów (również z diamentami, rubinami i szafirami)
• Łatwe szybkie nakładanie bez ingerencji w tkanki zęba
• Opatentowane wzory
• Ręczne wykonanie

Najczęściej zadawane pytania:

1. Czy do umocowania biżuterii konieczne jest borowanie?

Nie. Biżuteria mocowana jest na powierzchni zęba za pomocą specjalnego kleju kompozytowego, co wyklucza mechaniczne uszkodzenie powierzchni nazębnej.

2. Czy biżuterię nazębną można ponownie usunąć?

Oczywiście. Biżuteria może być bez problemu i bez uszkodzeń powierzchni zęba przez fachową osobę ponownie usunięta lub zastąpiona przez inny model.

3. Czy biżuteria nazębna jest szkodliwa dla zdrowia?

Nie. Biżuteria wykonana jest z materiałów nieszkodliwych dla zdrowia, co zostało potwierdzone przez specjalistyczne laboratorium z Zurichu.

4. Czy istnieje możliwość poranienia lub skaleczenia się biżuterią nazębna?

Nie. Początkowy krótki okres jest okresem przyzwyczajania się do nowego nabytku w ustach, jednakże pierwszo jakościowe opracowanie naszych produktów gwarantuje wysoki komfort i niepowtarzalny uśmiech.

5. Czy biżuterię można samemu umocować na zębie?

Nie. Tylko kompetentny i fachowy stomatolog posiadający odpowiednie "know how" jest w stanie profesjonalnie umocować biżuterię na zębie.

6. Czy posiadając biżuterię nazębną trzeba zachować szczególną ostrożność podczas mycia zębów?

Nie. Fachowe umocowanie gwarantuje bardzo dobrą przyczepność, poza tym posiadanie biżuterii nazębnej zachęca do częstszej higieny jamy ustnej, gdyż ściąga ona spojrzenia innych na nasz uśmiech.

Biżuteria ze złota (Twizzler):

• Motywy ze złota żółtego wyrabiane są ze specjalnego 22 lub 24 karatowego stopu.
• 22 karaty : 99,90% złoto
• 24 karaty : 91,70% złoto, 4,15% srebro, 4,15% miedź
• Motywy ze złota białego wyrabiane są ze specjalnego 18 karatowego stopu.
• 18 karat : 75,00% złoto, 3,00% srebro, 13,80% pallad, 5,17% miedź, 3,03% cynk
• Średnice modeli Twizzler wynoszą od 2,2 mm do 5,5 mm. Grubości od 0,1 mm do 0,6 mm w zależności od modelu.
• Wyroby Twizzler po fachowym i odpowiednim umocowaniu trzymają się powierzchni zęba nawet kilka lat.

Biżuteria z cyrkonii (Diamonds):

• Oferujemy biżuterię z tego kamienia i o średnicach 1,8 mm i 2,0 mm.
• Wyrabiane są z wysokojakościowej cyrkonii (syntetyczny diament), która ma właściwości, wygląd i twardość diamentu.
• Tylna ścianka kamienia została opracowana specjalną parą, a następnie pokrytametaliczną powłoką (jak lustro). Metoda ta gwarantuje długotrwałą przyczepność. Została ona specjalnie dla tych produktów przystosowana aby mogły sprostać wszystkim siłom mechanicznym działającym w jamie ustnej i jest stosowana tylko w naszych produktach.
• Diamonds dostępne są w sześciu atrakcyjnych kolorach i różnych formach.
• Minimalna grubość pozwala na szybkie przyzwyczajenie się do nowej ozdoby.
• Wyroby Diamonds po fachowym i odpowiednim umocowaniu trzymają się powierzchni zęba 1 rok.

Biżuteria ze szkła kryształowego (Jewels):

• Szlifowane są z wysokojakościowego szkła kryształowego
• Dostępne w dziesięciu atrakcyjnych kolorach.
• Wyroby o średnicach 1,8 mm i 2,0 mm.
• Specjalna obróbka i pokrycie ścianki tylnej gwarantują długotrwałą przyczepność i sprostanie wszystkim siłom mechanicznym w jamie ustnej.
• Wyroby Jewels po fachowym i odpowiednim umocowaniu trzymają się powierzchni zęba 1 rok.

Szczotkuj zęby przynajmniej dwa razy dziennie. Szczotkowanie zębów usuwa płytkę nazębną i resztki jedzenia z powierzchni twoich zębów. Płytka nazębna to lepka, niewidoczna warstewka nieustannie osadzająca się na większości powierzchni zębów. Płytka nazębna powoduje rozkład cukrów produkując kwasy, które przenikają w głąb powierzchni zęba. Doprowadza to do powstania próchnicy (demineralizacji). Płytka nazębna produkuje również drażniące toksyny, które powodują zapalenie dziąseł. Ta wczesna, odwracalna forma choroby objawia się zaczerwienieniem, rozpulchnieniem i łatwym krwawieniem tkanki dziąsła.

Nie usuwana regularnie płytka nazębna twardnieje i przekształca się w kamień nazębny, co powoduje przejście zapalenie dziąsła w zaawansowaną fazę zwaną parodontozą. Kamień nazębny może być usunięty jedynie przez stomatologa. Zaniechanie usuwania kamienia nazębnego doprowadza do osadzania się go zarówno nad jak i pod linią dziąseł. Dziąsła zaczynają odstawać od zęba-tworzą się tzw. kieszonki dziąsłowe patologiczne. W tym zaawansowanym stanie dziąsła stają się bardzo podatne na infekcje, destrukcje tkanek i, ostatecznie może dojść do utraty zębów.

Aby temu zapobiec:

1. przynajmniej 2 razy dziennie szczotkuj zęby przez 2-3 minuty
2. raz dziennie używaj nici dentystycznych
3. używaj płukanek
4. regularnie kontroluj stan uzębienia i przyzębia
5. zmieniaj szczotkę co 2 miesiące a szczoteczkę międzyzębową co tydzień

Metody szczotkowania zębów:

Samo używanie szczoteczki do zębów jest zabiegiem niewystarczającym do utrzymania dobrej higieny uzębienia. Czyszcząc zęby za pomocą szczotki usuwamy tylko 60% płytki nazębnej, wynika to z faktu, że nie dociera ona do przestrzenni międzyzębowych. Nieodzowna jest tutaj nić dentystyczna.

Stosowanie nici zmniejsza ryzyko wystąpienia ubytków próchnicowych na powierzchniach stycznych. Podobne zadanie spełniają szczoteczki miedzyzębowe w przypadku większych przestrzeni miedzy zębami. Należy pamiętać o codziennym oczyszczaniu przestrzeni międzyzębowych, tzw. powierzchni stycznych. Nici dentystyczne są woskowane bądź niewoskowane, z fluorem lub bez.

Używanie nitek dentystycznych na początku sprawi trochę trudności, lecz nauka i korzyści płynące z zastosowania nitek jest nieoceniona. Podobnie jak na rysunku obok nawijamy odpowiednią długość (około 30 cm) między palce obu rąk, tak aby pozostał nam fragment do oczyszczania (około 20 cm). Nitkę delikatnie wprowadza się ruchami piłującymi przez punkt styczny do przestrzeni międzyzębowej, odpowiednio w dół lub w górę. Po wprowadzeniu ją tam wykonuje się ruch pionowy po krzywiznach zęba do momentu aż się nitkę usunie z przestrzeni międzyzębówej. Nitki woskowane lepiej nadają się dla początkujących, ze względu na mniejszą możliwość skaleczenia dziąsła.

Bywa tak, że na początku nitkowania, przez kilka pierwszych dni mogą występować przykre dolegliwości bólowe lub krwawienie dziąseł. Jeśli jednak krwawienie będzie się przedłużało powyżej jednego tygodnia nitkowania, należy skontaktować się z lekarzem stomatologiem.

Nitki dentystyczne są najbardziej uniwersalne do oczyszczania przestrzeni międzyzębowych. Oprócz nich jest dostępny inny asortyment, który wspomaga szczoteczkę w oczyszczaniu powierzchni trudnodostępnych.

Możemy tu zaliczyć m.in.:

• szczoteczki międzyzębowe do dużych przestrzeni miedzyzębami,
• nitki Super-Floss do oczyszczania przestrzeni uzupełnień protetycznych (mosty, korony, wkłady koronowo-korzeniowe),
• wykałaczki do oczyszczania przestrzeni międzyzębowych, gdzie brodawka dziąsłowa nie wypełnia przestrzeni między zębami,
• irygatory, które oczyszczają powierzchnie międzyzębowe strumieniem wody

Badanie RTG jest podstawowym badaniem w stomatologii umożliwiającym postawienie prawidłowego rozpoznania i właściwego zaplanowania leczenia. Zdjęcia RTG są wykorzystywane w stomatologii zachowawczej, chirurgii, protetyce, ortodoncji, w leczeniu chorób przyzębia.  Ze względu na uciążliwość wykonywania poszczególnych zdjęć zębowych i konieczność ograniczania dawki promieniowania korzystniejsze jest wykonanie jednego uniwersalnego zdjęcia pantomograficznego. Dawka promieniowania przy zdjęciu pantomograficznym jest niewiele większa od dawki promieniowania przy wykonywaniu jednego zdjęcia zębowego. Chcąc wykonać pojedyncze zdjęcia wszystkich zębów, pacjent narażony byłby na 12-krotne naświetlanie. Dzięki możliwości wykonania zdjęcia pantomograficznego dawka promieniowania jest 6-8-krotnie mniejsza.

Dlatego w krajach zachodnich od kilkunastu lat aparat do wykonywania zdjęć pantomograficznych jest obowiązkowym urządzeniem w wyposażeniu każdej praktyki stomatologicznej.  Wykonanie zdjęcia pantomograficznego jest dla pacjenta nieuciążliwym, bezbolesnym i bezpiecznym badaniem. Pacjent stoi między układem głowica-klisza, który obraca się wokół jego głowy. Na zdjęciu pantomograficznym-przeglądowym widoczne są wszystkie zęby, zarówno ich korony jak i korzenie, oraz staw skroniowo-żuchwowy, kości szczęki i żuchwy. Taki całościowy obraz bardzo ułatwia wykrycie próchnicy wczesnej, próchnicy wtórnej pod wypełnieniami, próchnicy korzenia. Istotne jest to, że doskonale widać próchnicę na powierzchniach stycznych zębów, która nie jest dostępna w badaniu klinicznym ani dla oka lekarza, ani dla narzędzi, którymi się on posługuje.

Często pacjenci zgłaszają się z bólem, którego nie potrafią zlokalizować. Skarżą się, że boli ich kilka zębów. Przyczyną tego mogą być tzw. zęby zatrzymane. Najczęściej są to "zęby mądrości", kły i drugie przedtrzonowce. Mogą one tkwić całkowicie lub częściowo w kości i latami nie dawać żadnych objawów. Lecz gdy ulegną procesowi zapalnemu mogą być przyczyną poważnych dolegliwości. Położenie zębów zatrzymanych w kości względem innych zębów jest widoczne na zdjęciu pantomograficznym, co pozwala na zaplanowanie leczenia. U dzieci często udaje się te zęby wprowadzić na właściwe miejsce za pomocą aparatów ortodontycznych. W przypadkach, gdy konieczna jest ekstrakcja, zdjęcie pantomograficzne pozwala przewidzieć stopień jej trudności. Na zdjęciu pantomograficznym doskonale widać budowę kości szczęki i żuchwy, ale także wiele zmian chorobowych. Niejednokrotnie wykrywa się zmiany okołowierzchołkowe, stany zapalne kości, torbiele. Te ostatnie są poważną chorobą. Torbiele to patologiczne jamy w kości wysłane nabłonkiem i wypełnione płynem. Rosną powoli, bezboleśnie, a jednocześnie niszczą kość. Niekiedy są tak duże, szczególnie w żuchwie, że mogą doprowadzić do jej złamania np. w trakcie gryzienia twardego pokarmu lub niewielkiego urazu. Dlatego, im wcześniej zostaną wykryte, tym leczenie jest łatwiejsze i mniej obciążające pacjenta. Zdarza się także, że w nabłonku mieszka torbieli rozwijają się komórki nowotworowe. Coraz częstszą chorobą są nowotwory. Zdjęcie pantomograficzne pozwala je wykryć w fazie bezobjawowej, a stomatologowi umożliwia wstępną diagnozę. Wiadomo, że im wcześniej nowotwór zostanie wykryty, tym rokowanie jest lepsze i szanse na całkowite wyleczenie większe.

Zdjęcie pantomograficzne jest nieocenione również w protetyce przy planowaniu leczenia. Wskazuje, które zęby trzeba koniecznie usunąć, a które wyleczyć zachowawczo lub kanałowo, by mogły spełniać rolę filarów dla przyszłych protez, mostów, koron. Uwidacznia także pozostawione korzenie, które przed podjęciem leczenia protetycznego należy usunąć. Wiele osób przychodzących do lekarza stomatologa skarży się na rozchwianie zębów. Jest ono spowodowane zanikiem kości m. in. w wyniku odkładania się kamienia nazębnego i zapalenia dziąseł. Zanik kości może przebiegać poziomo. Charakteryzuje się on mniej więcej równomiernym zmniejszaniem się wysokości wyrostka zębodołowego, co pacjent odbiera jako wysuwanie się zębów. Zanik pionowy ma kształt ostrego klina przy pojedynczych zębach i powoduje ich szybkie i bolesne wypadanie. Często występuje zanik mieszany kości. Zdjęcie pantomograficzne uwidacznia te zmiany, ich wielkość i lokalizację, co pozwala przewidzieć przebieg choroby i zaplanować najskuteczniejszy sposób zatrzymania procesu niszczenia kości czyli paradontozy. Na zdjęciu tym można ocenić ponadto przebieg szczelin złamania żuchwy oraz wstępnie stan zatok szczękowych i stawu skroniowo-żuchwowego. Dlatego w nowoczesnej stomatologii zdjęcie pantomograficzne to najważniejsze badanie dodatkowe, które ułatwia lekarzowi postawienie prawidłowej diagnozy i zaplanowanie leczenia.

Powszechnie wiadomo, że promienie rtg są szkodliwe dla zdrowia, dlatego też boimy się często prześwietlania. Czy zawsze jednak te obawy są uzasadnione? Na pewno nie, pod warunkiem, że trafimy do pracowni rtg urządzonej zgodnie ze wszystkimi normami ochrony radiologicznej. Nie musimy się obawiać prześwietlenia w pracowni, gdzie pracują specjaliści, którzy mają do dyspozycji nowoczesną aparaturę rentgenowską. Współczesne aparaty rtg nie generują szkodliwego promieniowania rozproszonego. Również klisze rtg nowej generacji o bardzo dużej czułości pozwalają zredukować czas naświetlania do minimum.

Nasza pracownia radiologiczna wyposażona jest w sprzęt pozwalający na pełną i natychmiastową diagnostykę radiologiczną.  Aparat rentgena zębowego firmy SATELEC o bardzo niskim poziomie promieniowania jest w pełni bezpieczny zarówno dla pacjentów, jak i techników.
W pracowni wykonuje się zdjęcia zębowe we wszystkich projekcjach i typowe zdjęcia panoramiczne z uwidocznieniem stawów skroniowo-żuchwowych i zatok szczękowych. Na podstawie takiego zdjęcia lekarz stomatolog diagnozuje pacjenta i podejmuje decyzję co do dalszego leczenia stomatologicznego.
Bardzo ważną rzeczą jest aby zdjęcie pantomograficzne było bardzo dobrej jakości, inaczej mówiąc aby lekarz stomatolog na podstawie takiego zdjęcia mógł wyciągnąć jak najwięcej informacji o stanie jamy ustnej pacjenta. Wykonanie dobrej jakości zdjęcia pantomograficznego zależy od wielu czynników między innymi od użytych błon rentgenowskich, odczynników chemicznych służących do wywołania zdjęć, rodzaju i jakości wywoływarki automatycznej, rodzaju i możliwości samego aparatu RTG oraz od możliwości personelu, który powinien bardzo dobrze znać możliwości stosowanego sprzętu.
 

W naszej pracowni rentgenodiagnostyki spełnione są wszystkie warunki do uzyskania zdjęć wysokiej jakości. Wykonujemy zdjęcia na wysokoczułych kliszach firmy Kodak, gwarantujących bardzo dobrą jakość zdjęć, zatrudniamy wykwalifikowany personel, a stosowane aparaty są produkowane przez czołowe światowe firmy.

PIERWSZA WIZYTA DZIECKA W GABINECIE STOMATOLOGICZNYM

Pierwsze spotkanie dziecka z dentystą jest wydarzeniem, które może mieć poważne konsekwencje dla jego późniejszego nastawienia do leczenia stomatologicznego. Negatywne doświadczenia z dzieciństwa, związane z kontaktem z dentystą, mogą być jedną z przyczyn dentofobii. W przypadku dzieci można mówić o dwóch głównych przyczynach strachu przed stomatologiem. Pierwszy powstaje na bazie własnych, bolesnych przeżyć podczas leczenia, drugi natomiast wynika z przekazania dziecku komunikatu, że leczenie dentystyczne wiąże się z bólem. Dziecko odbiera wówczas sygnał, że wizyta u stomatologa jest równoznaczna z odczuwaniem bólu.

Jedną z podstaw zapobiegania dentofobii u dzieci jest edukacja rodziców w tym zakresie, a zwłaszcza uświadomienie im znaczenia i konsekwencji pierwszej wizyty u dentysty. Poniżej znajdują się praktyczne wskazówki dla rodziców, które pomogą odpowiednio przygotować dziecko na pierwszą wizytę w gabinecie stomatologicznym oraz zmniejszyć jego strach przed nią.

RADY DLA RODZICÓW:

• Rozmowa z dzieckiem. Przed wizytą u dentysty należy koniecznie porozmawiać z dzieckiem i szczegółowo wyjaśnić mu przebieg wizyty. Dziecko odczuwa lęk przed nieznanym, więc można powiedzieć mu, że idzie z mamą na spotkanie z nowym znajomym ? dentystą, który np. sprawdzi, czy zęby są zdrowe.
• Zabawa w dentystę. Stwarzanie w domu atmosfery, że wizyta u stomatologa to coś strasznego, sprawi, że dziecko przejmie negatywne nastawienie rodziców i niepotrzebnie zacznie się bać. Jednym ze sposobów ograniczenia obaw jest wspólna zabawa w dentystę lub czytanie książeczek związanych z wizytą w gabinecie.
• Wybór dentysty. Przed decyzją o wyborze lekarza rodzice powinni osobiście odwiedzić gabinet i porozmawiać ze stomatologiem dziecięcym. Warto pamiętać, że przyjazny gabinet to nie tylko wystrój budzący pozytywne skojarzenia i specjalnie przygotowany kącik dla dziecka, ale przede wszystkim życzliwy personel, który potrafi odpowiednio postępować z dzieckiem w sytuacjach stresowych.
• Wizyta adaptacyjna. Kontakt dziecka z dentystą najlepiej jest rozpocząć od wizyty kontrolnej, która pozwoli maluchowi zapoznać się z nowym miejscem. Stomatolodzy zalecają, aby miała ona miejsce nie później niż do 3. roku życia.
• Pierwsze leczenie. Nie zawsze jednak pierwsza wizyta u stomatologa może być wizytą adaptacyjną. Czasami już podczas pierwszej wizyty okazuję się, że zęby dziecka wymagają leczenia. W takim przypadku ryzyko negatywnych skojarzeń z dentystą jest większe i tym baczniejszą uwagę należy przywiązywać do wyboru stomatologa dziecięcego. W przypadku strachu dziecka przed bólem lekarz może zastosować miejscowe znieczulenie, np. poprzez użycie bezigłowych strzykawek czy podanie podtlenku azotu.
• Przebieg wizyty. Rodzic powinien zwrócić uwagę, aby podczas wizyty stomatolog posługiwał się zrozumiałym dla dziecka językiem i unikał specjalistycznych, często budzących lęk sformułowań typu ?ekstrakcja" czy ?borowanie". Lekarz może zaangażować dziecko w proces leczenia, np. przez wybór koloru materiału do wypełnień, tak aby czuło, że współuczestniczy w podejmowanych decyzjach.
• Planowanie wizyty. Najlepsza pora na wizytę u dentysty to ten moment w ciągu dnia, w którym dziecko ma zazwyczaj najlepszy humor, nie jest śpiące ani zmęczone. Dlatego warto umawiać się na konkretną godzinę. Jeżeli czas oczekiwania w kolejce się przedłuży można zainteresować dziecko książeczką lub zabawką.
• Nagroda. Zakończeniem wizyty powinna być nagroda, np. dyplom za odwagę czy wizyta w kinie. Stanowić ona będzie motywację do następnych wizyt w gabinecie stomatologicznym.

Odpowiednie przygotowanie dziecka do pierwszej wizyty u dentysty oraz prawidłowy jej przebieg to podstawowe czynniki mające wpływ na późniejsze nastawienie dziecka do leczenia stomatologicznego. Pierwsza wizyta u dentysty może wpłynąć na nasilenie się stanów lękowych u dziecka, a w konsekwencji doprowadzić do dentofobii. Warto pamiętać, że dzieci do 3. roku życia inaczej przekazują swoje odczucia, a kontakt słowny ze strony dziecka jest ograniczony i nastawiony na ?mowę ciała". Podstawową reakcją na stres jest płacz, dlatego rolą rodzica i lekarza jest zrozumienie obaw dziecka przed nowym, nieznanym mu miejscem.

Opracowanie:

dr Mirosława Huflejt-Łukasik ? psycholog

dr Katarzyna Mandalian ? stomatolog

* Mirosława Huflejt-Łukasik ? doktor nauk humanistycznych w zakresie psychologii, pracownik Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego (pracuje naukowo i jako psychoterapeuta w Akademickim Ośrodku Psychoterapii). Interesuje ją psychologia kliniczna, poznawcza i społeczna. Laureatka zespołowej nagrody Ministra Edukacji Narodowej za publikację naukową (podręcznik ?Psychoterapia"). Autorka artykułów popularyzujących Neurolingwistyczne Programowanie.

** Katarzyna Mandalian ? lekarz stomatolog, specjalista II stopnia w dziedzinie protetyki stomatologicznej. Przez wiele lat starszy asystent w Zakładzie Protetyki Centrum Kształcenia Podyplomowego w Warszawie. Od 1990 roku prowadzi prywatną praktykę stomatologiczną.